De wereld staat op zijn kop en iedereen heeft er mee te maken. Verbazingwekkend wat er dan in een land gebeurt.
Door Marian Kodden
Eerlijk is eerlijk: bij de eerste berichten over het Corona-virus dacht ook ik dat het allemaal wel mee zou vallen. Het zoveelste influenza-virus. Gewoon een ‘echte’ griep dus, zo een die elk jaar wel voorbijkomt en ook wel eens net niet hetzelfde is als waarvoor je door de griepprik beschermd zou moeten zijn. En dus ben je drie weken behoorlijk ziek en dan weer klaar.
Niet dus. De berichten werden steeds alarmerender. Zo veel mensen besmet, zo veel op de IC en heel veel mensen overleden. En het kwam steeds dichterbij. Na de eerste echte golf in Brabant, toen de scholen dicht gingen en daarna steeds meer faciliteiten verplicht moesten sluiten drong de ernst echt wel door.
Om de haverklap de Corona updates, de overleggen tussen regering en het RIVM, de waarschuwingen en dreigementen (boetes, toch een lockdown), elke dag de hele dag op tv.
Het supermarktbeleid, niet naar buiten tenzij, geen bezoek aan zieken, ouderen en mensen met een beperking in de verschillende woonvormen, enz enz
En dan, dan staat een bevolking op.
Nou ja, de meeste dan. Want als we het negatief willen bekijken: nog steeds willen er mensen geen afstand houden, in groepjes actief zijn (sporten, chillen, boodschappen doen, parken bezoeken), ‘Corona-hoesters/spugers’, gewoon nog steeds denken dat er weinig aan de hand is en daar dan ook naar handelen, de ‘schijt-aan-Corona-party’s’.
Helaas, die mensen zijn er nog steeds maar als optimist kijk ik graag naar het overgrote deel van de bevolking.
Alle initiatieven die zijn (en nog steeds worden) opgestart: Coronahulp Salland (en in veel andere streken en plaatsen), digitale tekenles, live sportlessen via Facebook, buitenconcerten voor ouderen in zorgcentra, allerlei leuke bezigheden voor kinderen die er nu digitaal te vinden zijn, zoals o.a. een berenzoektocht, te veel om op te noemen.
Echte waardering van iedereen voor zorgmedewerkers, winkelpersoneel, vrachtwagenchauffeurs, schoonmakers en al die andere mensen die de maatschappij draaiende proberen te houden.
Er heerst een verbondenheid, een samenwerking en een zorg voor elkaar die ongehoord is.
Kinderen en kleinkinderen komen buiten zwaaien naar opa en oma, beeldbellen met elkaar. Appen naar elkaar: “alles goed bij jullie?”
Ben benieuwd of en wat er, als alles weer ‘normaal’ is, van deze verbondenheid en saamhorigheid overblijft. Als wij dit met z’n allen kunnen in moeilijke tijden, dan moet het toch een eitje zijn om dit in makkelijke tijden vol te houden?
Kan mij verheugen op zo’n mooie wereld.
Het bericht De impact van Corona – Waar een klein land sterk in is. verscheen eerst op Opinie in Salland.
…
Het hele artikel is te lezen op www.Salland1.nl
Het bericht De impact van Corona – Waar een klein land sterk in is. verscheen eerst op Salland TV.