Ouders doodgepeste Fleur Bloemen uit Staphorst blijven strijdbaar: ‘Elk kind dat we kunnen redden is er één’

Ze hebben in hun strijd tegen pesten al heel wat bereikt, maar tegelijkertijd nog een hele lange weg te gaan. Want pesten onder pubers neemt onder invloed van sociale media steeds extremere vormen aan. Dat zegt Petra Lueb, tante en bestuurslid van de Fleur Bloemen Stichting, vernoemd naar de tiener uit Staphorst die vandaag exact tien jaar geleden uit het leven stapte. Ze kon de stelselmatige pesterijen op school niet langer aan. Moeder Anneke: “We hebben niet de illusie dat we pesten kunnen uitbannen, maar elk kind dat we kunnen redden is er één.”

Het is exact tien jaar geleden dat ons land werd opgeschrikt door twee tieners die kort na elkaar zelf voor de dood kozen. Als reden gaven ze het onophoudelijke gepest op hun school aan. Het veroorzaakte een landelijke discussie: of de bestaande antipestcampagnes eigenlijk wel volstonden.

Initiatieven tegen pesten

De nabestaanden van Tim Ribberink (20) uit het Twentse Tilligte en Fleur Bloemen (15) uit Staphorst vonden in ieder geval van niet en richtten hun eigen stichtingen op. Op initiatief van de stichting Twente Tegen Pesten zijn op diverse plekken op schoolpleinen speciale antipesttegels neergelegd, onder anderen door bekende voetballers. Vertegenwoordigers van de Fleur Bloemen Stichting gaan met een speciaal tekstbord langs scholen met daarop een gedicht dat Fleur schreef over pesten. Op die manier wil de stichting scholieren bewust maken van de risico’s van pesten.

Van de pesters hebben ze weinig meer gehoord. “Er was er eentje die ongeveer een jaar later een brief schreef. Dat ze verder moest met haar leven. Maar toen had ik zoiets van: ‘Jij bent degene die ons kind de kans heeft ontnomen om verder te kunnen met haar leven’. Ik had dus niet zoveel behoefte aan contact met haar.”

Tien jaar na dato is het verdriet nog even groot. Misschien nog wel groter, zegt moeder Anneke. “Fleurs neefjes en nichtjes zijn ongeveer even oud. Dat maakt het extra moeilijk. Je ziet hen opgroeien. Hoe ze hun diploma halen, een baan krijgen, kinderen. Heel confronterend, want wij missen dat allemaal.”

Onderzoek Terra College

Ze nemen het de school tot op de dag van vandaag kwalijk dat er destijds niet daadkrachtig is opgetreden. Vlak voor de zelfdoding had Fleur wat problemen met klasgenootjes. Een akkefietje dat de mentor naar eigen zeggen had opgelost. “De directeur en mentor zijn hier na Fleurs overlijden nog thuis geweest, maar ze hebben het er met geen woord over gehad. Als we wisten wat er speelde, dan hadden we haar wellicht die dag thuis gehouden.”

De school heeft destijds een onderzoek ingesteld naar het drama en kwam tot de conclusie dat pesten niet de enige reden was voor de zelfdoding van Fleur. Fleurs ouders zeggen de kiem voor alle ellende al is gelegd op de basisschool, waar Fleur het mikpunt was van treiterijen. “Daardoor kon ze niet omgaan met wat haar later overkwam. Als haar dat op de basisschool niet was overkomen, had ze dit op de middelbare school wel kunnen handelen. Maar dit kwam er nog eens overheen en dat trok ze uiteindelijk niet meer.”

Missie

Met de Fleur Bloemen Stichting hebben ze nu samen met tante Petra en vrijwilligers als missie om zoveel mogelijk paal en perk te stellen aan het fenomeen pesten. Een missie die misschien wel harder nodig is dan ooit. Zeker in het huidige tijdperk, waarin sociale media in de hand van kwaadwillenden – of jongeren die er simpelweg niet bij stilstaan – een doeltreffend wapen vormen.

Moeder Anneke: “Scholen moeten heel duidelijk zijn dat dergelijk gedrag niet wordt getolereerd. En dat er stappen worden ondernomen als het wel gebeurt. Ook moeten we jongeren ervan te proberen te doordringen hoe verstrekkend de gevolgen kunnen zijn. Wat er dus in het uiterste geval kan gebeuren. We hebben niet de illusie dat we pesten kunnen uitbannen, maar elk kind dat we kunnen redden is er één.”