Tegen twee mannen uit Deventer zijn voorwaardelijke celstraffen van een half jaar en taakstraffen van 240 uur geëist, voor ontvoering en diefstal met geweld. Ze zouden samen met twee anderen een stadsgenoot hebben ontvoerd en beroofd.
Op 7 november 2019 wordt het slachtoffer met een auto opgehaald door een vier bekenden, bij zijn woning in Colmschate. De vier, onder wie de 19-jarige en 24-jarige verdachten die vandaag voor de rechter stonden, hebben nog een appeltje met hem te schillen en nemen hem mee naar het buitengebied van Olst. Daar moet het slachtoffer zijn spullen afstaan.
Doodsbang
Op filmbeelden die de 19-jarige tijdens de autorit maakte is te zien dat het slachtoffer doodsangsten uitstaat. Ingeklemd tussen twee mannen op de achterbank van de auto krijgt hij niet alleen van alles naar zijn hoofd geslingerd, maar vallen er ook klappen. Het slachtoffer probeert zich te beschermen door zijn hoofd met zijn armen af te dekken.
Op een afgelegen plek in Olst wordt er nog meer geslagen, moet het slachtoffer zijn schoenen uittrekken en moet zijn jas uitdoen. Telefoon en rijbewijs worden afgepakt. Zonder schoenen en jas moet hij weer instappen, om uiteindelijk weer in de buurt van zijn woning gedropt te worden.
Onderweg wordt er niet alleen gedreigd met ‘mannen in Arnhem die hem wel door de benen zouden schieten’, maar wordt er nog een stop gemaakt bij een tankstation. De ontvoerders hebben grote behoefte aan sigaretten en blikjes Red Bull.
Uitpraten of strafexercitie?
“We gingen gewoon praten, maar het liep een beetje uit de hand”, zo verklaarde de 19-jarige tegen de Zwolse rechters over wat er die novemberdag gebeurde. Waarom er gepraat moest worden had te maken met dat de ontvoerde man “iedereen iets geflikt had”, aldus de 19-jarige.
De ontvoerde man was een van zijn belagers nog 500 euro schuldig, maar “het ging niet puur om geld. Hij is gewoon een oplichter en had ons allemaal opgelicht en dat was een vieze actie. Wij wilden gewoon een sorry”, aldus de 19-jarige.
“Ik wist van niets”
De 24-jarige medeverdachte was “gewoon mee” zei hij tegen de Zwolse rechters. “Ik zat gewoon in de coffeeshop te smoken en toen werd ik gevraagd om mee te gaan. Ik had er niets mee te maken.”
Hij vond de rit naar Olst “wel raar” maar liet het maar gebeuren, “want ik had er verder niets mee te maken.” Helemaal onbetuigd liet hij zich niet: hij bekende dat hij het slachtoffer wel “een duw” gaf. “Zodat we naar huis konden.”
Strafeis
“Het slachtoffer heeft ontzettende angsten uitgestaan” zegt de officier van justitie voordat ze met haar strafeis komt. Een onvoorwaardelijke gevangenisstraf kan ze niet meer eisen, daarvoor heeft het te lang geduurd voordat de zaak voor de rechter kwam. De eis is gelijk aan de straf die een derde medeverdachte eerder kreeg voor zijn aandeel in de zaak.
De rechtbank doet over twee weken uitspraak.